怨世（世沉淖而難論兮）

怨世（世沉淖而難論兮）原文：

【怨世】

世沉淖而難論兮，俗岒峨而嵾嵯。 

清泠泠而殲滅兮，溷湛湛而日多。 

梟鸮既以成群兮，玄鶴弭翼而屏移。 

蓬艾親入御於床笫兮，馬蘭踸踔而日加。

棄捐藥芷與杜衡兮，余柰世之不知芳何？

何周道之平易兮，然蕪穢而險戲。 

高陽無故而委塵兮，唐虞點灼而毀議。 

誰使正其真是兮，雖有八師而不可為。 

皇天保其高兮，后土持其久。 

服清白以逍遙兮，偏與乎玄英異色。

西施媞媞而不得見兮，嫫母勃屑而日侍。 

桂蠹不知所淹留兮，蓼蟲不知徙乎葵菜。 

處涽涽之濁世兮，今安所達乎吾志。 

意有所載而遠逝兮，固非眾人之所識。 

驥躊躇於弊輂兮，遇孫陽而得代。 

呂望窮困而不聊生兮，遭周文而舒志。 

甯戚飯牛而商歌兮，桓公聞而弗置。

 路室女之方桑兮，孔子過之以自侍。 

吾獨乖剌而無當兮，心悼怵而耄思。 

思比干之恲恲兮，哀子胥之慎事。 

悲楚人之和氏兮，獻寶玉以為石。 

遇歷武之不察兮，羌兩足以畢斮。 

小人之居勢兮，視忠正之何若？ 

改前圣之法度兮，喜囁嚅而妄作。 

親讒諛而疏賢圣兮，訟謂閭娵為丑惡。 

愉近習而蔽遠兮，孰知察其黑白？ 

卒不得效其心容兮，安眇眇而無所歸薄。

專精爽以自明兮，晦冥冥而壅蔽。 

年既已過太半兮，然埳軻而留滯。 

欲高飛而遠集兮，恐離罔而滅敗。 

獨冤抑而無極兮，傷精神而壽夭。 

皇天既不純命兮，余生終無所依。 

原自沉於江流兮，絕橫流而徑逝。 

寧為江海之泥涂兮，安能久見此濁世？

怨世（世沉淖而難論兮）拼音解讀：

【yuàn shì 】

shì chén nào ér nán lùn xī ，sú qián é ér cān cuó 。 

qīng líng líng ér jiān miè xī ，hùn zhàn zhàn ér rì duō 。 

xiāo xiāo jì yǐ chéng qún xī ，xuán hè mǐ yì ér píng yí 。 

péng ài qīn rù yù yú chuáng zǐ xī ，mǎ lán chěn chuō ér rì jiā 。

qì juān yào zhǐ yǔ dù héng xī ，yú nài shì zhī bú zhī fāng hé ？

hé zhōu dào zhī píng yì xī ，rán wú huì ér xiǎn xì 。 

gāo yáng wú gù ér wěi chén xī ，táng yú diǎn zhuó ér huǐ yì 。 

shuí shǐ zhèng qí zhēn shì xī ，suī yǒu bā shī ér bú kě wéi 。 

huáng tiān bǎo qí gāo xī ，hòu tǔ chí qí jiǔ 。 

fú qīng bái yǐ xiāo yáo xī ，piān yǔ hū xuán yīng yì sè 。

xī shī tí tí ér bú dé jiàn xī ，mó mǔ bó xiè ér rì shì 。 

guì dù bú zhī suǒ yān liú xī ，liǎo chóng bú zhī xǐ hū kuí cài 。 

chù hūn hūn zhī zhuó shì xī ，jīn ān suǒ dá hū wú zhì 。 

yì yǒu suǒ zǎi ér yuǎn shì xī ，gù fēi zhòng rén zhī suǒ shí 。 

jì chóu chú yú bì jú xī ，yù sūn yáng ér dé dài 。 

lǚ wàng qióng kùn ér bú liáo shēng xī ，zāo zhōu wén ér shū zhì 。 

níng qī fàn niú ér shāng gē xī ，huán gōng wén ér fú zhì 。

 lù shì nǚ zhī fāng sāng xī ，kǒng zǐ guò zhī yǐ zì shì 。 

wú dú guāi là ér wú dāng xī ，xīn dào chù ér mào sī 。 

sī bǐ gàn zhī pēng pēng xī ，āi zǐ xū zhī shèn shì 。 

bēi chǔ rén zhī hé shì xī ，xiàn bǎo yù yǐ wéi shí 。 

yù lì wǔ zhī bú chá xī ，qiāng liǎng zú yǐ bì zhuó 。 

xiǎo rén zhī jū shì xī ，shì zhōng zhèng zhī hé ruò ？ 

gǎi qián shèng zhī fǎ dù xī ，xǐ niè rú ér wàng zuò 。 

qīn chán yú ér shū xián shèng xī ，sòng wèi lǘ jū wéi chǒu è 。 

yú jìn xí ér bì yuǎn xī ，shú zhī chá qí hēi bái ？ 

zú bú dé xiào qí xīn róng xī ，ān miǎo miǎo ér wú suǒ guī báo 。

zhuān jīng shuǎng yǐ zì míng xī ，huì míng míng ér yōng bì 。 

nián jì yǐ guò tài bàn xī ，rán kǎn kē ér liú zhì 。 

yù gāo fēi ér yuǎn jí xī ，kǒng lí wǎng ér miè bài 。 

dú yuān yì ér wú jí xī ，shāng jīng shén ér shòu yāo 。 

huáng tiān jì bú chún mìng xī ，yú shēng zhōng wú suǒ yī 。 

yuán zì chén yú jiāng liú xī ，jué héng liú ér jìng shì 。 

níng wéi jiāng hǎi zhī ní tú xī ，ān néng jiǔ jiàn cǐ zhuó shì ？

※提示：拼音為程序生成，因此多音字的拼音可能不準確。

相關翻譯

相關賞析

作者介紹

東方朔 東方朔（前154年－前93年），本姓張，字曼倩，平原厭次（今山東德州陵縣神頭鎮）人，西漢著名詞賦家，幽默風趣且才華橫溢，在政治方面也頗具天賦，他曾言政治得失，陳農戰強國之計，但漢武帝始終把他當俳優看待，不以重用。東方朔一生著述甚豐，后人匯為《東方太中集》。…詳情