醉翁亭記

醉翁亭記原文：

環滁皆山也。其西南諸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，瑯琊也。山行六七里，漸聞水聲潺潺而瀉出于兩峰之間者，釀泉也。峰回路轉，有亭翼然臨于泉上者，醉翁亭也。作亭者誰？山之僧智仙也。名之者誰？太守自謂也。太守與客來飲于此，飲少輒醉，而年又最高，故自號曰醉翁也。醉翁之意不在酒，在乎山水之間也。山水之樂，得之心而寓之酒也。
　　若夫日出而林霏開，云歸而巖穴暝，晦明變化者，山間之朝暮也。野芳發而幽香，佳木秀而繁陰，風霜高潔，水落而石出者，山間之四時也。朝而往，暮而歸，四時之景不同，而樂亦無窮也。
　　至于負者歌于途，行者休于樹，前者呼，后者應，傴僂提攜，往來而不絕者，滁人游也。臨溪而漁，溪深而魚肥。釀泉為酒，泉香而酒洌；山肴野蔌，雜然而前陳者，太守宴也。宴酣之樂，非絲非竹，射者中，弈者勝，觥籌交錯，起坐而喧嘩者，眾賓歡也。蒼顏白發，頹然乎其間者，太守醉也。
　　已而夕陽在山，人影散亂，太守歸而賓客從也。樹林陰翳，鳴聲上下，游人去而禽鳥樂也。然而禽鳥知山林之樂，而不知人之樂；人知從太守游而樂，而不知太守之樂其樂也。醉能同其樂，醒能述以文者，太守也。太守謂誰？廬陵歐陽修也。

醉翁亭記拼音解讀：

huán chú jiē shān yě 。qí xī nán zhū fēng ，lín hè yóu měi ，wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě ，láng yá yě 。shān háng liù qī lǐ ，jiàn wén shuǐ shēng chán chán ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě ，niàng quán yě 。fēng huí lù zhuǎn ，yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě ，zuì wēng tíng yě 。zuò tíng zhě shuí ？shān zhī sēng zhì xiān yě 。míng zhī zhě shuí ？tài shǒu zì wèi yě 。tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ ，yǐn shǎo zhé zuì ，ér nián yòu zuì gāo ，gù zì hào yuē zuì wēng yě 。zuì wēng zhī yì bú zài jiǔ ，zài hū shān shuǐ zhī jiān yě 。shān shuǐ zhī lè ，dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě 。
　　ruò fū rì chū ér lín fēi kāi ，yún guī ér yán xué míng ，huì míng biàn huà zhě ，shān jiān zhī cháo mù yě 。yě fāng fā ér yōu xiāng ，jiā mù xiù ér fán yīn ，fēng shuāng gāo jié ，shuǐ luò ér shí chū zhě ，shān jiān zhī sì shí yě 。cháo ér wǎng ，mù ér guī ，sì shí zhī jǐng bú tóng ，ér lè yì wú qióng yě 。
　　zhì yú fù zhě gē yú tú ，háng zhě xiū yú shù ，qián zhě hū ，hòu zhě yīng ，yǔ lǚ tí xié ，wǎng lái ér bú jué zhě ，chú rén yóu yě 。lín xī ér yú ，xī shēn ér yú féi 。niàng quán wéi jiǔ ，quán xiāng ér jiǔ liè ；shān yáo yě sù ，zá rán ér qián chén zhě ，tài shǒu yàn yě 。yàn hān zhī lè ，fēi sī fēi zhú ，shè zhě zhōng ，yì zhě shèng ，gōng chóu jiāo cuò ，qǐ zuò ér xuān huá zhě ，zhòng bīn huān yě 。cāng yán bái fā ，tuí rán hū qí jiān zhě ，tài shǒu zuì yě 。
　　yǐ ér xī yáng zài shān ，rén yǐng sàn luàn ，tài shǒu guī ér bīn kè cóng yě 。shù lín yīn yì ，míng shēng shàng xià ，yóu rén qù ér qín niǎo lè yě 。rán ér qín niǎo zhī shān lín zhī lè ，ér bú zhī rén zhī lè ；rén zhī cóng tài shǒu yóu ér lè ，ér bú zhī tài shǒu zhī lè qí lè yě 。zuì néng tóng qí lè ，xǐng néng shù yǐ wén zhě ，tài shǒu yě 。tài shǒu wèi shuí ？lú líng ōu yáng xiū yě 。
※提示：拼音為程序生成，因此多音字的拼音可能不準確。

相關翻譯

相關賞析

作者介紹

歐陽修 歐陽修（1007─1072）字永叔，號醉翁，晚號六一居士，吉水（今屬江西）人。修幼年喪父，家貧力學。天圣八年（1030）進士及第，為西京（今河南洛陽）留守推官。在西京三年，與錢惟演、梅堯臣、蘇舜欽等詩酒唱和，遂以文章名天下。景祐元年（1034）召試學士院，授宣德郎。三年，以直言為范仲淹辯護，貶夷陵（今湖北宜昌）縣令。慶歷中，以右正言知制誥，參與范仲淹、韓琦、富弼…詳情